Wat een leven zeg dit weekend. Zaterdagmorgen met z'n allen naar Groet om eens te kijken hoe de duinen er onder de sneeuw uitzien. Ik kan je zeggen geweldig. Het leek wel wintersport. Zoveel mensen op de been met sleeën en kinderen en dan achter elkaar de duinen afroetsjen. In het begin natuurlijk voor ons allemaal erg spannend, alleen was dat voor korte duur. Victor en Joris hadden meer uitdaging nodig en klommen als (h)echte broers een duintop op om lekker met de slee te kunnen stunten. Tussen en onder de bomen door, met gevaar voor hun leven. Hoe wilder, hoe leuker. Toen we 's-morgens in Groet aankwamen hadden ze al gezien dat de visboer open was, dus na een paar uur in de sneeuw kregen ze toch wel behoefte aan warm gebakken kibbeling. In ons huisje heerlijk zitten smullen en de kids voorzien van droge broeken en sokken. Nu zal je denken dat ze na zo'n tijd buiten in de auto op de terugweg wel in slaap vallen. Hooguit de laatste tien minuten en daarna opnieuw de hele middag buiten. Dat betekende vroeg eten en vroeg naar bed en wel slapen tot ongeveer 7.00 uur.
Na het genot van zaterdag, wilden het op zondag toch nog eens proberen. Al vroeg contact gelegd met Opa Poppe en Oma Henny, om te gaan sleetje rijden in de kuil bij Lage Vuursche. Ook hier opnieuw een klein wintersportdorp. Wat een mensen. Maar ook hier weer lekker in de sneeuw gespeeld en van de helling af. Allemaal ronduit geweldig.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten