Vanmorgen hebben een echt staaltje broederliefde meegemaakt. Als ik 's-morgens naar beneden ga, terwijl de jongens zich nog aan het aankleden zijn vraag ik meestal al wat ze op hun brood willen. Victor en Eke liepen gelijk met mij mee, maar Joris bleef papa tijdens het scheren nog even gezelschap houden. Van Victor en Eke wist ik het inmiddels. Ik riep naar boven en Joris riep terug: "pasta". Nu moet je weten dat Joris eigenlijk nooit pasta op zijn boterham eet. Toen Joris beneden kwam vroeg ik hem daarom nogmaals wat hij op hij op zijn boterham wilde. Opnieuw was het antwoord: "pasta". Hij zat inmiddels aan tafel toen ik zijn boterham kwam brengen. Helemaal mis dus, want meneer wenste geen pasta. Hij beweerde bij hoog en bij laag dat hij dat niet gezegd had. Toen ik hem zei dat ik het hem twee maal gevraagd had, ook toen hij bij papa stond, ging hij verhaal halen bij Ron. In dit geval gelukkig voor mij, want Ron had ook duidelijk gehoord dat hij pasta wilde. Al huilend en mopperend kwam hij weer naar beneden. Hij had nog steeds niet besloten zijn boterham dan toch maar op te eten. Terwijl ik nog in de keuken bezig was, was opeens zijn gehuil over en hoorde ik zag gefluister onder elkaar. Hier werd iets bekokstoofd. Victor komt de keuken in en besteld nog zo'n lekker boterhammetje met appelstroop maar dan wel doorgesneden. (Hij wil hem altijd dubbelgevouwen). Ik maak uiteraard zijn boterham volgens zijn aanwijzingen en gaat weer naar de tafel. Ik wacht nog even vanuit de keuken om vervolgens rustig te gaan zitten en aan Joris te vragen of hij nog gaat eten.
Liegen kunnen ze duidelijk nog niet, want beide smoeltjes spreken boekdelen. Victor had hem voorgesteld om nog een boterham te halen en hem dan vlug om te ruilen. Ze hebben alles eerlijk verteld en Victor daarna een heel groot compliment gegeven. Toen Ron vervolgens beneden kwam (ik had hem inmiddels ingeseind), kwam hij er bij Joris nogmaals op terug. Joris durfde zijn gezicht niet te laten zien. Zelf kon ik er bijna emotioneel van worden als ik bedenk hoe Victor dit voor zijn broer regelde. Wat een kerels he.
vrijdag, maart 18, 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hallo!
weer een berichtje uit de UK...
Heb je trouwens iets veranderd aan je nieuwe posts? Ik wilde zo graag een berichtje achterlaten op je skiverhaal, maar dat lukt niet! Ik wilde mijn verbazing uitdrukken over de SENSEO in je skichalet. Jemigdepemig! en dan nog een volbeladen auto... Hollandser kan het niet :-P ! Maar inderdaad, het klinkt heerlijk. Wat betreft Kolonisten, het is weer hoog tijd dat ik thuiskom volgens mij, om je even flink te verslaan!
liefs
Marije
Hoi Marlou,
Leuk om weer berichten van Marije te lezen op jouw site.
Ja, commentaar op de skivakantie heb ik niet,alleen een aanvulling: het was SUPERGEZELLIG!
Tja, en als je weer begeleiding nodig hebt dan weet je me wel te vinden. Maar onder één voorwaarde: ik wil een touwtje mee om opa af en toe tegen te houden op de piste :)
Een reactie posten