dinsdag, februari 15, 2005

Wat een leven

Het is dinsdagmiddag en er rest mij alleen nog maar om achter mijn pc plaats te nemen. Zoals je op bijgaande foto kunt zien, is Hester weer eens druk in de weer om haar australische of nieuw-zeelandse dollars te verzamelen. Zoals dat in managementtermen heet een echte Win-Win situatie. Wat hebben we het als huismoeder toch goed. Terwijl ik nu hier zit hoor ik de stofzuigergeluiden op de achtergrond veroorzaakt door onze geweldige hulp Gerda.

Tussen de middag was het hier reuze gezellig aan tafel. Omdat Hester nog niet helemaal klaar was met haar strijkwerk, vroeg ik haar te blijven eten. Wetende dat Marije (haar zus) thuis zat te ploeteren achter haar pc, was een snel telefoontje wel op z'n plaats en als je weet dat de eetlust van Marije zoiets als een kliko, zegt zij geen nee. Ik snel de jongens van school gehaald en toen wij thuis kwamen, was Greet ook net thuis. Nou ja, die laten we dan toch ook niet alleen eten.

Toen we zo'n beetje net aan tafel zaten zei Eke opeens iets heel slims. Er zaten twee moeders aan tafel. Enkele minuten later zei Eke; er zitten vijf dochters aan tafel. De jongens haakten daar op in; 5 meisjes en 2 jongens. Daar werd verder op in gegaan en Greet vroeg op een gegeven moment, waarom Joris wist waarom wij meisjes waren en hij en Victor jongens. Dat weet Joris wel; meisjes hebben langer haar dan jongens. Nu moet je weten dat Greet d'r haar niet echt lang is, maar zei Joris, toch langer dan dat van ons. Uiteindelijk wisten ze wel waarom zij jongens waren en wij meisjes. Vervolgens probeerden wij er achter te komen wat het verschil was tussen meisjes en vrouwen. De meest hilarische antwoorden werden er bedacht. Joris had opeens iets bedacht waar hij bij voorbaat al de slappe lach van kreeg. Hester had een groter hoofd dan Eke en o ja de neus van Hester was ook een stuk groter dan die van Eke. In ieder geval met z'n allen vreselijk gelachen, waardoor we ons nog moesten haasten om weer op tijd op school te komen.

Geen opmerkingen: